گفت : حسین جان خودت را به آنها معرفی کن ؛امام (ع) فرمودند : این مردم مرا از فرزندانشان بهتر می شناسند  ولی شکم هایشان از لقمه های حرام پر شده حرف حق را نمی شنوند .

وحال امروز ودر این زمان ما چگونه هستیم ؛آیا مراقب لقمه های حرام و حلال خود هستیم آیا زمانی که امام عصرمان (ع) بیایند حرف حق را می شنو یم وایشان را یاری می کنیم یا اینکه خدای نا کرده لقمه حرام گوش وجودمان را پر کرده ..............بیاییدبه سخنان امامان  بیاندیشیمتا مسیر زندگیمان را با دقت بیشتری طی کنیم ودرآخر مسیر سر بلند و پیروز باشیم  انشاء الله

شعری دربارهی کوچکترین شهید کربلا خواندم که خیلی زیبا وجان سوز بود برای شما دوستان هم می نو یسم امید وارم شما هم فیض ببرید .

                                  آرزوی او

                 تیر گفتا عاشق روی تؤام

       اصغرا آشفته موی تؤام

                                                       گر چه در دست عدو هستم اسیر

                                                       من هوا خواه توام ای بی نظیر

                                                        من نه تیر کینه ام ؛مست توام

                                                       عاشقی شیدا وپا بست توام

                                                      من طریق وصل یار جانیم

                                                      راه  بزم  خلوت  ربانیم

                                                      من خبر از آرزویت داشتم

                                                   مستی از جام وسبویت داشتم

                                                   نیک  دانستم  که  دنبا  منی  

                                                   بهر من اینگونه پرپر می زنی

                                                     شوق دیدار خدا داری بدل

                                                      میل بزم اولیاء داری بدل

                                                      پس عطش را هم بهانه ساختی

                                                       ذکر حق را در سینه ات پرداختی

                                                        اشتیاق  تو  ز حد بگذشته بود

                                                     لحظه وصل شهادت گشته بود

                                                     در سر من هم هوایت می دوید

                                                     شوق بوسه بر لقایت می دوید

                                                      آمدم بوسم گلو و حنجرت    

                                                       چون گل سرخی نمایم پیکرت

                                                     جستم  آنگه از کمان حرمله

                                                     تا صفایت  آمدم  با  هرو له

                                                    پیک حقم ؛ ساقی آب حیاة

                                                    الشهادة لیس عندی کا لممات

                                                    ای تو اسماعیل صحرای جنون

                                                    خوش بخوان انا الیه راجعون

                                                    حنجرت را بوسه ای شیرین زدم

                                                    لعل خود بر تارک سیمین زدم

                                                     هم تورا پوشاندم آن گلگون قبا

                                                      هم به سلطان شهید کربلا

                                                      گر نبودی امر مولا در میان

                                                    ور نبود از وصل او در خون نشان

                                                      کی  چنین  میکرد  با  ابدانتان

                                                       تیر و شمشیر  و یا زهرو سنان

                                                  با همه  اینها  سر  افکنده  منم

                                                  نزد مولا زار و شرمنده منم

                                                     منفعل از روی بی بی زینبم

                                                        از شرار اشک و آهش در تبم

                                                                                                                                                         شاعر :سید محمد حسن مخبر